-Çok Gördü Kader-

Mutluluk dediler tatmak istedim
Çarkı’ mı tersine dönderdi kader,
Çarşıdan pazardan almak isterdim
Kesemi eleğe dönderdi kader

Yıllardır çalıştım bir yuva kurdum
Aradığım huzuru bir tek orda buldum,
Bizim ev parklara yeşillik oldu
Parklarda yatmayı çok gördü kader,

Ne günler yaşadım sırra ermedim
Boşluktayım sanki bir gün gülmedim,
Ne dostlar çağırdı ne yar bağırına bastı
Öksüz kaldım, gülmeyi çok gördü kader

KAMİL YILMAZ

ADIYAMANLIM

Sen küsünce dünyam yıkılırdı
Yeter ki sen küsme Adıyamanlım
Yeter ki sen küsme
Sen gidince dağ yarılırdı
Yollar bir bir kapanırdı
Yeter ki sen gitme Adıyamanlım
Yeter ki sen gitme

Sen olmazsan olmaz
Bir kez daha anladım Adıyamanlım
Bir kez daha anladım
Hasretin yüreğimde ömür adadım
Umutlarımı sana yolladım Adıyamanlım
Sana yolladım
Umutlarım seninle Adıyamanlım
Umutlarım sevginle Adıyamanlım

Aslında nemrut dağı gibiydi aşkımız
Güneş doğardı umutlanırdık Adıyamanlım
Yaralıydı yüreğim buraya kadarmış
sevdamız Adıyamanlım..

Yapayalnız kaldım Tutan olmaz elimde
Belki ölürüm sen gidince
Dur gitme Adıyamanlım
Dur gitme

Alışmıştım sana Zor gelecek biliyorum
Zor gelecek Adıyamanlım
Zor gelecek
Ama yüreğim seni Müebbet sevecek
Gerekirse uğruna ölecek
Yeter ki sen bil Adıyamanlım
Yeter ki sen bil….
SEYİT ALTUN

UĞURLAR OLSUN

Sus artık, sus
Ayrılık sözleri düşmesin dudaklarında
Dayanamam biliyorsun
Sana öyle muhtacım ki gitme yanımda
Yaşayamam biliyorsun
Sen biliyorsun yar..
Sensizliği yaktım bu gece
Gel gör halim nice
Adın sayıklarım hep hece hece
Sensiz yaşayamam biliyorsun
Keşke keşke demekle
Olmuyor işte olmuyor olmuyor
Sensizliğini kimse doldurmuyor
Seni seven kalbim susmuyor
Susmuyor seni anıyor bu gece
Öyle çaresizim ki
Öyle dardayım ki
Elimde hiçbir şey gelmiyor
Gelmiyor işte

Yanar mıydım sana
Kanar mıydım sevdana
Ne bileyim bir anda oldu işte
Sevdim seni
Sevdim bir kere
Hani olmuşlara çare bulunmaz
Derler ya
İşte bir anda oldu
Çaresi yok artık, yok
Geri dönüşü yok
Git gidebilirsin
Sana tek diyeceğim
UĞURLAR OLSUN

SEYİT ALTUN

Görür görmez tutulmuştum ve o anda vurulmuştum sana, biranda girdin hayatıma ve kapladın tüm benliğimi, sarıp sarmaladın kimsesizliğimi, seninle olduğum heran daha çok bağladın kendine artık çözülmez bir kör düğüm oldum,

Hiç bir şeyi görmez oldu gözlerim sağım solum her yanım senle doldu, hayal kurmak neymiş umut etmek ne sende öğrendim kendi canınla başka birini bir tutmayı sırılsıklam aşık olmayı sende yaşadım,

Sen şimdi benim yaşama sebebim olmuşken gidiyorum diyorsun, gitme sevgili gidersen yarınlarım sende kalır, kimselere anlatamam derdimi, hüzün sarar o şen şakrak hallerimi,

Biliyorum yokluğun içimi yer bitirir benim, amansız bir hastalığa tutulur yüreğim, hiç bir doktor teşhisi “sen” koyamaz reçeteme “sen” yazsada gelmezsin biliyorum,ne kadar gitme desemde gidiyorsun ve beni içinden çıkılmaz bir çaresizlikle baş başa bırakıyorsun,

Ve gittin sevgili, sende kalsın diye bir resmini bıraktın bana şimdi o resmine bakıp derin bir iç çekiyorum, bazen mutlu oluyorum baktığımda yaşadığını bilmek bile yetiyor, bazende bakınca resmine kızıyorum sana neden diyorum neden?

Dün gece yine hasretin doruktaydı, içtiğim her kadeh yine senle doldurdu içimi, resmini aldım elime yakmak istedim, yakamadım be sevgili, yüreğimi yaktığın gibi o resmini yakamadım,

Benim hala umudum var belki birgün beni anlarsın diye ve durup kendi kendine ” vay be beni ne kadar çok sevmiş ” dersin birileri seni yarı yolda bıraktığında, canın çok yandığında, o güzel gözlerinden yaşlar süzüldüğünde beni anlarsın,

Şimdi sana son satırlarım, gitme sevgili ne uzaklara nede ellere benden öteye bir adım bile gitme , adım yüreğinde soyadım kimliğinde olsun gitme sevgili…

Burak Kurunç

gece olunca aklıma geliyorsun
aklımda binbir bahaneyle ile
sabah olunca gozlerımı ılk actıgımda
gözlerımde oluyorsun,dudakların altında
erımek gozlerının altında tutsak olmak ısterdım
ama olmadı
ben seni gözlerimde mühürledim
ben seni dudaklarımda gizledim kimse duymasın diye
ben seni kalbimle sevdim kımse sevmesın dıye
ben senı sevdim de sen bunu anlıyamadın…